شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد

شهريميزه قيش گلدي قار گلدي- ياغيش گلدي خياواني سئل توتدو آياغا قاليش گلدي! *** قيش گليبدير تبريزه قار چاتير ايندي ديزه مسؤول‌لار آيين- شايين چون‌كي قار ياغماز ميزه! *** قارغا دئيير: «قار- قار ديزدن اوسته قالخيب قار هم تاكسي دربستي توت هم‌ده شوْفئره يالوار»! *** سوْيوق‌دان توتولور ديل اوشاق‌لار قالميش سفيل ساعت اوْن‌دا دئييرلر: «مدرسه اوْلسون تعطيل»! *** دؤرد ساعت‌دير ياغير قار آغاريبدير دام- ديوار هواشناسي دئيير: گؤي‌ده آزجا بولوت وار»! *** قار توتوبدور هر ياني باغلاييب اوْتوباني يوْل ‌مدير كلّي دئيير: «بس بو ميكروفون‌هاني؟!» *** ماشين قاليرسا قاردا دئمه: «مسؤول‌لار‌هاردا؟» عزيز قارداش! آزجا دؤز يوْل آچيلار باهاردا!   + نوشته شده در  شنبه بیست و سوم دی ۱۳۹۶ساعت 14:18  توسط سیامک آرش آزاد  |  شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

بى تو، اى دلبر! اطويى نيست برپيراهنم  بس كه ماندم بى كتك، هرلحظه مى خارد تنم  ظرفها ناشسته مانده،ظرفشويى هم كثيف  پخته ام يك نيمرو، حالاسراپا روغنم  خانه پر آشغال شد از بس كه كردم ريخت و پاش  بدتر است از لانه ى كنجشگ و لك لك، مسكنم  بوى جورابم كند همسايه هارا منقلب  مى دهد رم گربه ها راپاره ى پيراهنم  چون كه اينجا نيستى با توكمى دعوا كنم  من ز ناچارى به روى آينه غُر مى زنم  گه به جاى تو، خودم، گوش خودم را مى كشم  گاه موهاى سر خود را دودستى مى كنم  گاه مى گويم – به جاى تو -كه: «اين همزندگى ست؟!  بدتر از درد شب قبر است اينجا  ماندنم!»  نازنينا! بى وجودت، بنده مثل عنكبوت  تارهاى تيرهاى دور سر خودمى تنم  چون به  جاى تو، خودم را مى زنم هر دم كتك  حال، ظلمانى تر از يلداست روز روشنم  درد هجران را كنون حس مى كنم، اى نازنين!  چون كه دور از تو، كنون تنها و بى دعوا منم  اى خدا! هرگز نباشد از زنش مردى جدا  مثل من كه مانده ام يك هفته اى دور از زنم  بى تو، اى دلبر! چه كس رامن دهم هر لحظه فحش؟  در فراقت، غُرغُر مخلص كپك زد، اى صنم! مثل «آرش»، بنده هم دور از تو پررومى شوم! حال آن كه - همچو او - پيش تو مى لرزد تنم!   + نوشته شده در  شنبه شانزدهم دی ۱۳۹۶ساعت 14:15  توسط سیامک آرش آزاد  |  شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

به مناسبت4 دی تولد حمید آرش آزاد «دي» آيي‌نين دؤردو شاعرين 61- نجي دوْغوم گونو مناسبتي‌ايله  بودا آلتميش ياشيميزدان...!   آي- ايل دوْلاندي، آلتميشي آشدي ياشيم منيم داش‌دان- داشا دگيب بو جهان‌دا باشيم منيم ائولنديلر آتام‌لا آنام‌ بيرايل اؤنجه‌سي آشپز ايكي اوْلوب، بيشيريلدي آشيم منيم چون ايلك اوشاق منم، نه جمال وار، نه بوْي- بوخون اوستاد دگيلدي ايش‌ده‌ هله نقّاشيم منيم آنجاق جوْشاردي چون آنادا شعر؛ هم‌ده طنز اوْلموش هُنَر اَزل‌دن ايكيز قارداشيم منيم عشقيم وارايدي شادليق ائده‌م، چوْخ دئييب- گولم آنجاق‌كي هر زمان غم اوْلوب سيرداشيم منيم قونداق- بله‌ك‌ده «اينقه» دئيه‌ن گون‌دن، ايندي‌يه بوْش ادّعالي باش‌لارا دوشموش داشيم منيم ناصح دئييب‌كي، تيتره‌‌در افلاكي ريشه‌دن ديل‌ده- دوْداق‌دا گزسه «نيناش- ناش- ناش»- يم منيم اصلاح خيالي وار، بيليرم، آمما قوْرخورام كوْر ائيله‌ير گؤزو، كي دوزه‌سين قاشيم منيم آنجاق جواب‌دا، من‌ده اوْنا سؤيله‌رم: «گالا...!» بير باش واريم بو دونيادا، مين اوْيناشيم منيم شادليق باغيشلا بير منه، روحيّه‌لر وئرير يوزلرله دوْست- آشنا، ناباب يوْلداشيم منيم ائل‌لر سئويركي طنز قوْشام هرگون- هر زمان خدمت‌ده خلقه، اوْلماسين هئچ چاش- باشيم منيم يالتاق مديحه‌چي قوْي آلا سكّه- جايزه چوْخ پاك محبّت ائل‌دن اوْلوب پاداشيم منيم مين بونجا شعرلرده قوْشام، طنزلر يازام گؤرجك خانيم، دئييركي: شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

به مناسبت چهارم دی ماه سالروز تولد حمیدآرش آزاد   طناز شهر ما مقصود سامع سردرودي آذربایجان را باید زادگاه و خاستگاه طنزنویسان بزرگ در یکی دو قرن گذشته ایران نامید. ظهور شعرا و نویسندگان بزرگ طنزپرداز نظیر: میرزاعلی‌اکبر طاهرزاده «صابر»، «محمد جلیل قلیزاده»، «معجز» و... گواه این واقعیت تاریخی است که هنرمندان این دیار نگاهی متفاوت‌تر از ديگران به مسایل اجتماع داشته‌اند. امروزه نیز هنر طنز آذربایجان با بهره‌مندی از ذکاوت و نگاه متفاوت هنرمندان خود، جایگاه بس ارزنده‌اي در عرصه طنز کشور دارد. از جمله این هنرمندان طنزپرداز و ظناز تبریزی استاد «حميد آرش‌آزاد» است. هر چند آثار ارزشمند وي، او را بی‌نیاز از هرگونه حرف و سخن دیگر کرده است، اما نگاهي گذرا به كارنامه‌ي فرهنگي و ادبي او، ما را بيشتر با وي و انديشه‌هايش آشنا مي‌سازد. «آرش آزاد»، متولد چهارم دی‌ماه 1327 محله «کوره‌باشی» تبریز است. تحصیلات دانشگاهی را در رشته‌های مختلف تجربه کرده است. زمانی- به قول خودش- به شغل پردرآمد معلمی پرداخته و اکنون حدود 20 سال است که روزنامه‌نگاری می‌کند و جزو نویسندگان و کادر رسمی روزنامه «امین» تبریز است. «آرش» هم شاعر است و هم مترجم و طنزپرداز. هم ترکی می‌نویسد و هم فارسی انشاء می‌کند. او از سال 74 تحت نام‌های: «گول اوغلان»، «قزلباش»، «خان دایی»،  «بچه طوطی»، «بیگلربیگی»، «لک لک کوتوله»، «وروجک تبریزی» شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

شاعرين 61- نجي دوْغوم گونو مناسبتي‌ايله   غريبه گيره دوشدوم!؟     آلتميش ياشي قوْيدوم دالا، آلتميش بيره دوشدوم آلتميش بير ايل اوْلموش، بو جهان‌دا گيره دوشدوم شك‌سيز، منه روزي يازيليب تك لبنيّات شيت سوددن آنام آچدي‌‌دا، شوْر پنديره دوشدوم شايد‌ده فلك اؤنجه‌سي گون روزي يازيرميش يوْل‌لار ترافيك اوْلدو، قاليب، تأخيره دوشدوم وارلي اوشاغي موْز يئدي، نارگيل‌ده دوْيونجا من‌ده بير اوْوج قوردلو- چوروك انجيره دوشدوم قيش فصلي دوْغولدوم، ولي عؤمروم بوْيو يانديم بلكه سببي شاختا ايدي تنديره دوشدوم؟! يئرسيز دگيل ايپ باغلاييرام چوْخ‌لارينا من اوّل‌ده اؤزوم بنده گيريب، كنديره‌ دوشدوم تاختا بئشيگ آلميشدي آتام، چئوره‌سي زنجير اوْن گونلوك ايديم من، اوْ زمان زنجيره دوشدوم آزادليق اوچون، اسكي- بله‌ك‌له گوله‌شيرديم شؤرتوك بادالاق سالدي، ييخيلديم، زيره دوشدوم شؤرتوك- بله‌ك‌ايله ال- آياق باغلانير اوّل لاپ دوز دوْغولان گون بو آجي تقديره دوشدوم گويا اوْ زمان چوْخلو خرابكارليق ائديرديم يوزلر يوْل آتام حُكم وئريب، تعزيره دوشدوم ظنّيم بودو، غرب ائيله‌دي فرهنگي تهاجم چون‌كي، بو خرابكارليغا بيردن- بيره دوشدوم آمريكالي يوزلر كانال، اينتئرنئته لعنت چون‌كي، هله قونداق زماني تقصيره دوشدوم نئيله‌ك؟ يئتيب آلتميش بيره ايندي ياشيم، «آرش»! مس اوْلدو قيزيل، شعركيمي اكسيره دوشدوم     + نوشته شده در  دوشنبه چهارم دی ۱۳۹۶ساعت شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

به مناسبت چهارم دی ماه سالروز تولد حمید آرش آزاد   صابر دؤوران رنجي تبريزي چك كمانين زهين ائت سينه‌مي شان- شان، آرش آلتميش ايل‌ديركي ائديبسن بيزي حيران، آرش سنله سؤز- صحبتين آيري دادي وار عالمده ائده‌سن آغلاياني طنزيله خندان، آرش سنده يوخ، يوخدور، آچيق‌دير سنين ازبس فكرين ائيله‌سن هرنه‌كي موشكول اوْلا آسان، آرش نَفَسين عيسيِ مريم‌كيمي اعجاز ائلي‌يَر وئره‌سن اؤز نَفَسين‌له اؤلويه جان، آرش قلمين الده‌ سنين، گاه يارادير يوزلر اثر گاه دؤنوب شمشير اُولوب اَلده، توكور قان، آرش تاپماسا دردينه هر كيمسه بو دنياده علاج ائده‌ر اشعارين‌ايله دردينه درمان، آرش ادعا چوخلار ائدير بوردا غزل يازماقدا اولا بيلمَزله قاپوندا هَلَه دربان، آرش آلتميش ايلده بئله گئتسه، هَلَه واردير ايشيميز گئجه- گوندوز نئجه تودلاخ باساجاقسان، آرش وئرميرم قوْلتوغونا بو سؤزوله قارپوز، اينان سن‌سن ايندي دئييره‌م صابر دؤوران، آرش قدمين هريانا قويسان، وئره‌س خلقه صفا اِئيله‌سن كُوللوگو بير گوللو گولوستان، آرش «رنجي»‌مين لرچه غزل يازسادا عمرونده اگر اُولا بيلمه‌ز سنه تاي مرد سخندان، آرش   + نوشته شده در  دوشنبه چهارم دی ۱۳۹۶ساعت 12:40  توسط سیامک آرش آزاد  |  شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...

  باز هم اين يارِ نالوطي، دلِ وامونده‌مو خون كرد باز هم گيس‌هاشو زد شونه، دلِ مارو پريشون كرد اتولِ عشقو كوبيدش به گلگيرِ دلِ مخلص اتاق و شاسي مارو حسابي درب و داغون كرد خودش ليلي صفت پيچيد به كويِ بي‌وفايي‌ها حاجيتو قال گذاشت از بس، خل و چل، مثل مجنون كرد از اون وقتي كه جا خوش كرد تو ويلايِ شمال شهري‌ش مارو، مجنون صفت آواره‌ي دشت و بيابون كرد زمونِ نومزدي، حرفاي خوب خوب تويِ گوشم خوند وليكن خيلي زود از خام شدن مارو پشيمون كرد خودش ويلا خريد و بنزِ شونصد، پاترولِ خوشگل مارو مستأجرِ بيغوله در اطرافِ تهرون كرد به دستِ راستِ او هستش موبايل و، دست چپ فرمون ولي اين چاكر و با دستِ خالي، زار و ويلون كرد خودش راس بود، ولي از دنده‌ي چپ شد بلند هر روز كمي تا قسمتي آزاديِ مخلص رو لاجون كرد خلاصه، اين نگارِ بي‌وفا و راس گرايِ ما از اون اوّل منِ سرگشته رو در عشق مغبون كرد   + نوشته شده در  شنبه نهم دی ۱۳۹۶ساعت 14:14  توسط سیامک آرش آزاد  |  شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد...